cövlan

cövlan
is. <ər.> Dolanma, hərlənmə, dövri hərəkət; dövretmə, dövran. Könlüm bulanır küçədə cövlanını görcək; Nitqim tutulur hərzəvü hədyanını görcək. M. Ə. S.. Qarlı küləyin cövlanı sakitləşmək əvəzinə daha qüvvətlə davam eləməkdə idi. B. Bayramov. Cövlan etmək (vurmaq) – dolanmaq, hərlənmək, fırlanmaq, dövr etmək, dövrə vurmaq. Odur, atlılar dəstə-dəstə, ya tək-tək uzaqdan görsənirlər. Bir qeyriləri də şəhərdən çıxıb aşağı tərəf çapırlar, bunlar hamısı cövlan edirlər. C. M.. <Dəli Səmədin> axşamadək peşəsi şəhəri cövlan etmək idi. Ç.. Bəndalı qəfəsdən çıxmış aslan kimi cəld balaca açıq həyətdə bir cövlan vurdu. M. C.. Cövlana çıxmaq – gəzməyə, dolanmağa çıxmaq. Əlioğlu Qara oğlan xallı atın belində cövlana çıxmışdı. S. R.. Gəl, gəl çıxaq cövlana; Qoy qızışsın ortalıq. M. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • cövlan — ə. 1) gedib gəlmə; 2) dolanma, hərlənmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • Derry City — F.C. Voller Name Derry City Football Club Gegründet 1928 Stadion …   Deutsch Wikipedia

  • Derry City F.C. — Derry City F.C. Voller Name Derry City Football Club Gegründet 1928 Stadion Brandywell St …   Deutsch Wikipedia

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • biyaban — is. <fars.> Otsuz, bitkisiz düz yer; səhra, çöl (bəzən, çöl biyaban şəklində işlənir). Ol pir qalıb orada heyran; Məcnun tutuban rəhi biyaban. F.. Gülgəz dəli olub, yoxsa divana; Üz çevirib gedir çölbiyabana. A. A.. Gəlmisən dağlar üstə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cövlangah — is. <ər. cövlan və fars. . . . gah> Gəzinti yeri, seyr yeri, seyrgah …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dilbəranə — <fars.> şair. bax dilbərcəsinə. Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq. M. Ə. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gülgün — sif. <fars.> şair. Gül rəngli, gül kimi, güllü. Ey geyib gülgün, damadəm əzmicövlan eyləyən! Hər tərəf cövlan edib, döndükcə yüz qan eyləyən! F.. <Mərsiyəxan> arabir susur, alovlu gözləri ilə qadını süzür, gülgün badə ilə qurumuş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hərcayi — sif. <fars.> 1. Avara, sərsəri, veyil, heç bir işlə məşğul olmayan. Hərcayi adam. – Ələsgərəm, doğru yoldan azmaram; Hərcayi gözələ tərif yazmaram. A. Ə.. Şəhərlərdə müxtəlif hərcayi və macəracu ünsürlərin baş qaldırıb, talanlar yaratmaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”